Έρχονται λοιπόν οι επιθεωρητές για να αποφανθούν αν το λιμάνι μας είναι ασφαλές.
Δυστυχώς όμως, δεν χρειάζονται επιθεωρητές για να επιβεβαιώσουν ότι το λιμάνι μας είναι τριτοκοσμικό και ότι η κακιά η ώρα, που έχει άλλωστε δώσει τα σημάδια της, μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή.
Αν έχετε πάει σε λιμάνια άλλων τόπων, ας πούμε στο Ηράκλειο, θα το έχετε καταλάβει.
Τα λιμάνια δεν είναι μέρος της πόλης αλλά είναι ειδικές υποδομές, όπου συμβαίνει μόνο η πρόσδεση, η φορτωεκφορτωση πλοίων και η επιβίβαση αποβίβαση. Από την αίθουσα αναμονής επιβατών μέχρι την μπουκαπόρτα του πλοίου δεν μεσολαβεί τίποτε, πάρα μόνον ελεγχόμενος ασφαλής κενός χώρος. Όπως στα αεροδρόμια.
Στην εμβέλεια των κάβων σε περίπτωση που κοπούν, δεν υπάρχουν καφενεία, οδοί, καταστήματα. Ούτε στην προέκταση της ροτας του πλοίου, όταν εισέρχεται στο λιμάνι ή κάνει μανούβρες υπάρχουν δρόμοι, κτίρια, άνθρωποι, ζωή. Το λιμάνι είναι μια υποδομή έξω από τον αστικό ιστό για να είναι ασφαλής.
Στη Χίο, αν θέλουμε να κάνουμε το υπάρχον λιμάνι ασφαλές όσον αφορά τουλάχιστον στους χερσαίους χώρους του, θα πρέπει να κατεδαφίσουμε το παλιό τελωνείο κ όλα τα κτίρια στη σειρά των καφενείων, πρακτορείων, ζαχαροπλαστείο, μέχρι τη γωνιά της Φτωχειας Προκυμαίας, ώστε να γίνει εκεί κενός ελεγχόμενος, περιφραγμένος και ασφαλής χώρος μπροστά από το Φρούριο κ την οδό Λάδης, η οποία θα μείνει έξω από την περίφραξη λιμένος και θα παίζει τον ρόλο της σημερινής προκυμαίας.
Ετσι, από την αίθουσα αναμονής οι επιβάτες θα βγαίνουν με ασφάλεια στον ελεγχόμενο χώρο του λιμανιού κ θα κατευθύνονται προς τα πλοία, τα οποία θα δένουν κι αυτά με ασφάλεια μακριά από τον κόσμο που περπατάει, περιμένει, κάθεται στα καφενεία κλπ.
Όλα αυτά λοιπόν θα δουν οι κύριοι επιθεωρητές λιμένων και θα βάλουν την υπογραφή τους για το λιμάνι μας.
Όλα αυτά θα έπρεπε να τα έχει δει εδώ και χρόνια η κοινωνία και οι τοπικοί άρχοντες αλλά δυστυχώς δεν τα βλέπουν λόγω άγνοιας ή κάνουν ότι δεν τα βλέπουν λόγω συμφερόντων και τάσης μη ξεβολεματος ακόμη και σήμερα.
Ας μην κοροιδευομαστε άλλο.
Το λιμάνι της Χίου δεν είναι ασφαλές και το ότι ακόμη δεν έχουμε θρηνήσει ζωές δεν σημαίνει ότι δεν θα θρηνήσουμε.
Όταν σπάσει ένας κάβος, όλοι οσοι κραυγάζουν σήμερα ότι ο λιμενάρχης μιλάει πριν βουτήξει τη γλώσσα του στο μυαλό του τι θα λένε;
Δυστυχώς η ανεπάρκεια του λιμανιού μας, έδειξε με τον πιο εμφανή τρόπο αυτές τις μέρες μέσω της δημόσιας συζήτησης την παθογένεια, την άγνοια και τον στρουθοκαμηλισμό της κοινωνίας μας, επίσης την επικίνδυνη άγνοια και ανεπάρκεια της δημοτικής αρχής.
