Χαρούμενος και πλαισιωμένος ο υπουργός μετανάστευσης και ασύλου κ Νότης Μηταράκης ανακοίνωσε σήμερα ότι, δύο χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας της, κλείνει η δομή καραντίνας στην περιοχή της Λευκωνιάς .
Ως “ρεαλιστική λύση” την εποχή της πανδημίας χαρακτήρισε τη λειτουργία της δομής ο υπουργός, και όπως συνηθίζει άλλωστε τις περισσότερες φορές, έτσι και σε αυτή την εξαγγελία, δεν παρέλειψε να στρέψει τα βέλη του, εναντίων όλων εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είχαν εναντιωθεί στη λειτουργία του συγκεκριμένου χώρου.
Προφανώς, ο υπουργός νιώθει δικαιωμένος από το ότι στο διάστημα των δύο ετών κανένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα δεν προέκυψε με τη λειτουργία της δομής .
Παραγνωρίζει βέβαια το γεγονός ότι η “ρεαλιστική” αυτή η κίνηση, όπως τη χαρακτήρισε, στοίχισε στον Έλληνα φορολογούμενο κάτι περισσότερο από μισό εκατομμύριο ευρο.
Το εάν η δομή της καραντίνας στη Λευκωνιά ήταν τελικά μια σωστή και ορθολογική ενέργεια , θα μπορούσε να αξιολογηθεί αντικειμενικά, μόνο εάν ο υπουργός έδινε στη δημοσιότητα το πόσα χρήματα δαπανήθηκαν και πόσα τα αντίστοιχα περιστατικά που αντιμετωπίστηκαν από αυτόν τον “ρεαλισμό”.
Είναι αδύνατον βέβαια να έχει την απαίτηση ο πολίτης για συντεταγμένη και σοβαρή ενημέρωση από τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα ακύρωνε με μία μονοκοντυλιά τη μόνιμη προπαγανδιστική τακτική του κυρίου Μηταράκη.
Η ανακοίνωση του Υπουργού.
“Σήμερα, δύο χρόνια μετά την έξαρση της πανδημίας του covid-19, κλείνουμε τη δομή καραντίνας αιτούντων άσυλο στη Λευκωνιά. Με τη δημιουργία της, την απομόνωση και την εξειδικευμένη υγειονομική φροντίδα των νεοεισερχόμενων πολιτών τρίτων χωρών, αντιμετωπίσαμε την διάδοση και εξάπλωση του κορονοϊού, δίχως να δημιουργηθεί συμφόρηση περιστατικών covid-19 στο Γενικό Νοσοκομείου Χίου, σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο. Η λειτουργία της δομής καραντίνας ήταν μια ρεαλιστική λύση, στην εποχή της πανδημίας, μια ρεαλιστική λύση απέναντι σε ανεδαφικές προτάσεις που κάποιοι υποστήριξαν. Επίσης, όπως αποδείχθηκε, δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα ούτε στην περιοχή του Καρφά, όπως υποστήριζαν διάφοροι τότε, αλλά ούτε στο νησί γενικότερα.”
