Θα μας πάνε και σε πόλεμο για να παραμείνουν; Είναι αδίστακτοι και επικίνδυνοι.
• Πατριδοκαπηλεία και εθνικισμός (με το όποιο όνομα) φέρνουν πόλεμο και καταστροφή. Μπουχτίσαμε με τους από κει κι από δω πατριδοκάπηλους, τους λαδωμένους χρήσιμους ηλίθιους των ολιχαρχών, τους κομπραδόρους και τους εμπόρους του πολέμου.
• Eλληνοτουρκική σύρραξη στις συγκεκριμένες συνθήκες θα είναι πόλεμος επιθετικός, αντιδραστικός, άδικος και για τις δυο πλευρές πέραν της ένθεν κακείθεν αφήγησης. Οι διακρατικοί ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων και στις δύο χώρες – με τις αντίστοιχες ρητορικές κάθε παραλλαγής του αγοραίου πολεμικού πατριωτισμού – στο δια ταύτα υπηρετούν πάνω από όλα τα σχέδια του ιμπεριαλισμού, των μεγάλων δυνάμεων, τα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων και του πολιτικού κατεστημένου στην κάθε χώρα.
• Η κόντρα δεν είναι μόνο στις δύο χώρες. Το ζήτημα είναι σύνθετο, περίπλοκο και αφορά κυρίως τους κυρίαρχους γεωστρατηγικούς παίκτες. Τις πολυεθνικές τους που διεκδικούν ή θα πάρουν την μερίδα του λέοντος των εξορύξεων των υδρογονανθράκων και των πηγών της ενέργειας. Είναι οι αγωγοί κι οι δρόμοι του φυσικού αερίου στη μέση. Αλλά και με την συνεκμετάλλευση πάλι δεν είναι καθόλου σίγουρο, πως θα διασφαλιστεί η ειρήνη. Πέραν της τεράστιας οικολογικής καταστροφής. Η Μεσόγειος και το Αιγαίο θα γίνουν Περσικός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
• Για τη μερίδα του λέοντος από την λεία και την μοιρασιά των ενεργειακών πόρων και δρόμων της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου γίνεται ο καβγάς. Γι΄αυτό κυρίως είμαστε στα πρόθυρα ενός ελληνοτουρκικού πολέμου και όχι για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, της κρατικής θαλάσσιας κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Με Υφαλοκρυπίδα και ΑΟΖ Ελλάδας -Τουρκίας σκοπίμως μη οριοθετημένες ακόμα, αφού αυτά σε καιρό ειρήνης προϋποθέτουν διάλογο, συμφωνία με βάση το “Διεθνές Δίκαιο”, ή “Διεθνές Δικαστήριο” για τη διευθέτηση της διαφοράς. • Έτσι κι αλλιώς μετά την κρίση/όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με (ή χωρίς) θερμά επεισόδια και πόλεμο, κάποια μορφής ”διευθέτηση” θα υπάρξει. Αφού στο μεταξύ γίνουμε κρέας για τα πετρέλαια/αέρια τους και θα έχουν καταχρεωθεί οι επόμενες γενιές για χάρη των στρατιωτικών εξοπλισμών και του πολεμικού τυχοδιωκτισμού των κυρίαρχων τάξεων και στις δύο χώρες.
• 1922-2022 εκατό χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται άλλοτε ως τραγωδία κι άλλοτε ως φάρσα. Όποιος αγαπά την πατρίδα του, μάχεται για την αποτροπή του πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας. Δεν ρίχνει λάδι στην φωτιά, δεν βάζει το χέρι του. Χρέος μας να σταματήσουμε τον πόλεμο σήμερα. Αύριο θα’ναι αργά. • Πρώτιστο καθήκον και κύριο κριτήριο εκλογικής επιλογής σήμερα (εφόσον ή όποτε υπάρξει) πρέπει τουλάχιστον να είναι η αποτροπή του πολέμου και η διαφύλαξη της ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες. Το αυτονόητο για τους εχέφρονες. Μπλόκο και μαύρο κατράμι σε δεξιούς, κεντρώους και “αριστερούς” εθνικιστικές, πατριδοκάπηλους, σπεκουλαδόρους Ελλαδέμπορες. Η χώρα παράγει πολύ περισσότερους από όσους μπορεί να αντέξει για να μην ακρωτηριαστεί.
• “Ο πόλεμος είναι μια σειρά από καταστροφές που έχουν σαν αποτέλεσμα μια νίκη. Είναι πολύ πιο εύκολο να κερδίζεις τον πόλεμο παρά την ειρήνη”, τόνιζε ο Ζωρζ Κλεμανσώ. Το “εθνικό αφήγημα” παράγινε κυρίαρχο και επικίνδυνο. Θα μας οδηγήσει στον χαμό και τους δύο λαούς στα απέναντι παράλια. Να μην μας πάνε στο και πέντε του πολέμου. Να μη σκοτωθούμε οι λαοί για τα κέρδη τους και τις πολυεθνικές. Για τους σουλτάνους και τους κοτσαμπάσηδες.
Να μην μακελέψουμε οι κάτω για τους τυχοδιωκτισμούς των πάνω. Έχει μιλήσει η ιστορία και διδάσκει.
2/9/2022
