Μπορεί να υπάρχει διοικητής του Αγίου Όρους, αλλά η κυβέρνηση θέλει (;) και «σύμβουλό» της γι’ αυτό. Μπορεί να υπάρχει κοτζάμ υπουργείο (Ναυτιλίας) Νησιωτικής Πολιτικής, αλλά η κυβέρνηση θέλει (;) και «σύμβουλο επί θεμάτων ακριτικών περιοχών». Λογικό, εκλογές πλησιάζουν
Την Τετάρτη, 1η Σεπτεμβρίου 2021, μόνο με μαύρες πλερέζες δεν είχαν ντύσει το υπουργείο Άμυνας. Εκείνη την ημέρα, μετά την «αναδόμηση» του τότε υφυπουργού Άμυνας, Αλκιβιάδη Στεφανή, έγινε η παράδοση παραλαβή στον νέο υφυπουργό, Νίκο Χαρδαλιά ή, κατά το λαϊκότερον, Nick Hard.
Τότε, ο Α.Στεφανής περίμενε ότι σύντομα θα ανταμειφθεί με την τοποθέτησή του σε άλλο πόστο. Εξάλλου, οργίαζε και εξακολουθεί να οργιάζει η φημολογία περί πολιτικής καριέρας και υποψηφιότητας σε νησιά του Αιγαίου.
Ως εκ τούτου, ουδεμία έκπληξη προκαλεί η χτεσινή τοποθέτησή του ως «συμβούλου της κυβέρνησης επί θεμάτων ακριτικών περιοχών και Αγίου Όρους». Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί μια ακόμα «άχρηστη» και «αχρείαστη» καρέκλα.
Άραγε, ποιον θα «συμβουλεύει» ο Αλκιβιάδης Στεφανής; Την κυβέρνηση γενικώς και αορίστως, τον πρωθυπουργό ειδικώς, μήπως το υπουργείο Ναυτιλίας και… Νησιωτικής Πολιτικής; Ποιον από όλους; Θα δίνει, άραγε, και «συμβουλές» στον διοικητή του Αγίου Όρους, ο οποίος υπάγεται στο υπουργείο Εξωτερικών; Επιπλέον, οι «συμβουλές» που θα δίνει, θα είναι επί πληρωμή; Οι μετακινήσεις του, επίσης, θα είναι πληρωμένες από τον κρατικό κορβανά;
Το μέγαρο Μαξίμου φαίνεται πως μοιράζει απλόχερα κούφιους τίτλους «συμβούλων», οι οποίοι ουδεμία ουσιαστική πολιτική είναι εις θέσιν να ασκήσουν. Απλά, μοιράζει καρέκλες και δημιουργεί πρόσωπα – βιτρίνες μόνο και μόνο για να τους δώσει τη δυνατότητα να υλοποιήσουν τις όποιες πολιτικές -ή άλλες- φιλοδοξίες έχουν. Εκλογές, άλλωστε, έρχονται.
Να σημειωθεί πως ο Α.Στεφανής, ως αρχηγός ΓΕΣ, θεωρείται από τις «συμπάθειες» του τότε υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου. Μαζί, εξάλλου, καθώς και με στελέχη των ΑΝΕΛ, «όργωναν» όλη την Ελλάδα, δείχνοντας ιδιαίτερη αδυναμία στις ομάδες της Εθνοφυλακής και όχι μόνο.
Κατόπιν, με την άνοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση, ο Α.Στεφανής δεν πήγε χαμένος. Έγινε υφυπουργός Άμυνας. Αρχικά ήταν να «αρπάξει» τον τομέα του Μεταναστευτικού, αλλά δεν του «έκατσε». Εξάλλου, στον συγκεκριμένο τομέα τότε επικρατούσε απόλυτο μπάχαλο. Τη μια διαλυόταν το υπουργείο, την επομένη ξεναστηνόταν, και πάει λέγοντας.
Κατόπιν, περιορίστηκε στην αρμοδιότητα των -πολύπαθων- στρατιωτικών νοσοκομείων. Ετύγχανε, πάντως, μιας ανεξήγητα μεγάλης προβολής από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Συχνά του φιλοτεχνούσαν το προφίλ του «πιστού» που είναι κοντά στην εκκλησία, πάντα «δεξιά του Κυρίου», του Μακεδονομάχου που δεν χάνει ευκαιρία να επισκεφθεί ανδριάντα για ανδριάντα του Παύλου Μελά, που έφτιαξε το σπίτι του, κ.ο.κ.
Στο υπουργείο Άμυνας, όμως, φαίνεται ότι δεν μακροημέρευσε. Ο ίδιος περίμενε ότι θα μείνει στη θέση του, κατά πως λέγαν οι διαδρομιστές, αλλά τελικά προηγείτο η πολιτική «σωτηρία» του Nick Hard. Ενδεχομένως, εντός του υπουργείου, να έπεσαν και πισώπλατα μαχαιρώματα.
Βέβαια, εν μέσω καταστροφικών πυρκαγιών, πέρυσι το καλοκαίρι, κάποιες κακές γλώσσες είπαν ότι είχαν σημειωθεί κάποιοι καυγάδες με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κώστα Φλώρο.
Όπως και να’ χει, σε αυτή την κυβέρνηση κανείς δεν πάει χαμένος. Όλο και κάποια καρέκλα θα βρεθεί, ή θα «κατασκευαστεί», για να πιάσει.
