Καμία συζήτηση για χωροθέτησης αν δεν υπάρξη συμφωνία για τον χαρακτήρα της νέας εγκατάστασης! (Του Γ. Αμέντα)

Καθημερινά κάποιοι λίγοι εναπομείναντες υποστηρικτές τις κυβερνητικής πολιτικής στο θέμα του μεταναστευτικού ψάχνουν ευφάνταστους τρόπους για να προωθήσουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό, προσπαθώντας να παραπλανήσουν του κατοίκους των ακριτικών μας νησιών!

Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαστε συνεχώς με το θέμα και έχουμε καταλάβει ότι σοβαροί εθνικοί λόγοι μας αναγκάζουν να επανεξετάσουμε πλήρως την στρατηγική μας και να απορρίψουμε κάθε πρόταση για δημιουργία εγκαταστάσεων που θα δίνουν την εντύπωση της μόνιμης παραμονής. Αυτοί που θέλουν να χαρακτηρίσουν μόνιμη την παραμονή δεν θα ασχοληθούν με τα ονόματα των διαμενόντων αλλά με τον αριθμό. Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν ο Χ μετανάστης έφυγε και στην θέση του ήρθε ο Ψ. Η μόνιμη αριθμητική παρουσία είναι αυτή που ορίζει την μόνιμη παραμονή!

Σήμερα επιχειρούμε από τις προσωρινές δομές του ΣΥΡΙΖΑ να περάσουμε στις μόνιμες δομές της Ν.Δ. και μάλιστα οι δεύτερες έχουν το χαρακτήρα νόμιμων μικρών πόλεων.

Το δημοτικό συμβούλιο με την απόφασή του έχει ορίσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να γίνει η όποια συζήτηση. Η ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι ακόμα σε ισχύει και η εγκατάσταση η οποία αποδέχεται να φτιαχτεί είναι μόνο για καταγραφή και ταυτοποίηση, ΌΧΙ ΓΙΑ ΆΣΥΛΟ, ΌΧΙ ΓΙΑ ΚΡΆΤΗΣΗ, ΌΧΙ ΠΡΟΚΕΚΑ και αυτό να περιγράφεται με νόμο! Καμία συζήτηση για χωροθέτησης αν δεν υπάρξη συμφωνία για τον χαρακτήρα της νέας εγκατάστασης!

Μια εγκατάσταση σαν αυτή που περιγράφει το Δημοτικό Συμβούλιο της Χίου είναι υπέρ αρκετή. Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι η καταγραφή και η ταυτοποίηση τελειώνει μέσα σε λίγες μέρες. Στην συνέχεια μεταφορά σε κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας για να εξεταστεί η χορήγηση ασύλου. Κέντρα οπωσδήποτε “κλειστά” και φυλασσόμενα όμοια με αυτά που περιγράφονται στο ευρωπαϊκό δίκαιο! Έτσι, στην Χίο, η παραμονή θα είναι ολίγων ημερών. Και αυτό γιατί στην νησιωτική Ελλάδα η διαχείριση αυτών των πληθυσμών είναι εθνικά προβληματική. Η αρχή πρέπει να γίνει με διεκδίκηση, στα ευρωπαϊκά φόρα, της αλλαγής του γεωγραφικού περιορισμού. Και αυτή η αλλαγή είναι εφικτή αφού στην πραγματικότητα η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας είναι ανενεργή.