Τη συζήτηση ανοίγει, από τους πρώτους, ο συγγραφέας κ. Γιάννης Μακριδάκης λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση των εκτιμήσεων που θέλουν τη Χίο να χάνει τη μία από τις δύο βουλευτικές έδρες της, λόγω της μείωσης, που κατά πάσα πιθανότητα καταγράφεται στην απογραφή του πληθυσμού της χώρας που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η προσέγγιση του κυρίου Μακριδάκη και η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, ταυτόχρονα δεν αποτελεί «πανάκια», με δεδομένο ότι οι διαδικασίες ενσωμάτωσης, ακόμα και εάν αναπτυχθούν, προϋποθέτουν την εκούσια παρουσία στο νησί των προς ενσωμάτωση πληθυσμών και όχι τον αναγκαστικό εγκλωβισμό τους.
Με λίγα λόγια, το νησί εγκαταλείπεται από όλους (!) και προφανώς ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι γιατί το πολιτικό προσωπικό του, νυν και προηγούμενο, περισσότερο ανησυχεί για την απώλεια της βουλευτικής έδρας και λιγότερο για αυτή καθαυτή την εγκατάλειψη.
Η επιστολή του κ. Μακριδάκη :
Πριν από δύο μήνες δημοσιεύτηκε έρευνα, η οποία με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, κατέληγε στο συμπέρασμα οτι ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι μειωμένος κατά μισό εκατομμύριο άτομα την τελευταία δεκαετία, με όλους τους Νομούς της χώρας να καταγραφούν μείωση πληθυσμού, πλην της Χίου, της Λέσβου κ των Δωδεκανήσων, οι οποίοι καταγραφούν σημαντική αύξηση.

Δηλαδή να δεχτούμε όλους τους ανθρωπους που μετανάστευσαν κ επιθυμουν να ζήσουν μόνιμα στο νησί μας, καθώς κ να διεκδικήσουμε την πλήρη ένταξή τους ως πολιτών στη χώρα μας.