Μητέρα καθηγήτρια, με σκλήρυνση κατά πλάκας, καταγγέλλει ότι οι εκπαιδευτικοί αναπληρωτές ΑΜΕΑ, θα οδηγηθούν σε παραίτηση, λόγω της άρσης πρόταξης τους στις τοποθετήσεις αναπληρωτών καθώς δεν μπορούν να μετακινηθούν σε απομακρυσμένες περιοχές.
«Ήμουν υγιής μια μέρα ξύπνησα και με επισκέφθηκε η σκλήρυνση, ας σκεφθούμε όλοι λοιπόν πόσο σημαντική είναι η υγεία και πόσο μια μικρή αλλαγή ενός νόμου είναι καθοριστική για τη ζωή μιας ομάδας νέων ανθρώπων με όρεξη αλλά με λίγες σωματικές δυνάμεις», αναφέρει η καθηγήτρια στην επιστολή της και υπογραμμίζει «έχοντας σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος μου έχει φθίνουσα πορεία.
Πώς θα πάω στα σχολεία αυτά όταν βιώνω έντονο το αίσθημα κόπωσης; Είμαι 31 ετών μητέρα δύο μικρών αγοριών πως θα τα αναθρέψω; Χωρίς την αξιοπρέπεια μου; Χωρίς να μου δίνεται η δυνατότητα της εργασίας. Οδηγούμαι σε παραίτηση.
Πρέπει να επιστρέψει η πρόταξη των ΑΜΕΑ γενικότερα και ατόμων σαν εμένα με σκλήρυνση κατά πλάκας άνευ ποσοστού αναπηρίας στις τοποθετήσεις αναπληρωτών όπως ίσχυε μέχρι και το σχολικό έτος 2019-2020.
Η καθημερινότητα μας δεν διευκολύνεται με την προσμέτρηση μόνο των μορίων στους πίνακες ΑΣΕΠ. Δυστυχώς, έχω δύο πτυχία, ένα μεταπτυχιακό, σεμινάρια, ξένες γλώσσες, Η/Υ, επάρκεια νοηματικής και οδηγούμαι στην παραίτηση γιατί δεν έχω τη δύναμη να οδηγήσω και να ταξιδέψω χιλιόμετρα».
Κατόπιν αυτών όπως λέει η νεαρή καθηγήτρια «ένα σημαντικό θέμα που πρέπει να θιχτεί είναι ο τρόπος που τοποθετούνται οι αναπληρωτές ΑΜΕΑ. από 50% και άνω αναπηρία. Πήραμε μόρια για τους πίνακες ΑΣΕΠ με βάση το ποσοστό αναπηρίας μας, ανεβήκαμε θέσεις και ήταν πολύ σημαντικό. αλλά.. κατά τον διορισμό μας ως αναπληρωτές και κατά την τοποθέτηση μέσα στο νομό επιλέγουμε σχολείο με βάση τη σειρά της θέσης μας στον πίνακα.
Χάθηκε η πρόταξη μας στην επιλογή, αυτό μας οδηγεί σε απομακρυσμένα σχολεία από την πόλη, από το νοσοκομείο, τους γιατρούς, τα κέντρα φυσικοθεραπείας και το κολυμβητήριο, καθώς επιλέγουμε με όποια σειρά διοριστούμε αναπληρωτές στον εκάστοτε νομό. Έτσι λοιπόν επιλέγουμε ίσως κ τελευταίοι καμία φορά και ότι απομένει, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ομαλή καθημερινή μας διαβίωση.
Πώς θα πάμε στα μακρινά σχολεία; Πολλοί από εμάς έχουμε σοβαρά κινητικά προβλήματα. δεν οδηγούμε, δεν έχουμε τη σωματική δύναμη να ταξιδεύουμε χιλιόμετρα καθημερινά».
