Τα αδιέξοδα που δημιουργεί καθημερινά ο ίδιος ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου κ Νότης Μηταράκης τον οδηγούν συνεχώς σε επικίνδυνες ατραπούς οι οποίες δυστυχώς δεν εκθέτουν μόνο τον ίδιο αλλά ενδεχομένως και ολόκληρη τη Χώρα μέσω της θεσμικής ιδιότητας του ως Υπουργός του Ελληνικού Κράτους.
Με παντελή έλλειψη σοβαρότητας και χωρίς στοιχειωδώς να υπολογίζει το βάρος από το Εθνόσημο που η Πολιτεία του έχει αναθέσει να τιμά και να υπηρετεί, επιδίδεται συνεχώς, σαν το τελευταίο ανεύθυνο πολίτη , σε μία ατεκμηρίωτη προσωπική αντιπαράθεση μέσα από τους προσωπικούς του λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα.
Αναλογίζεται κάνεις από πού αντλεί ο κ. Μηταράκης το θράσος να εκφυλίζει με τέτοιο τρόπο το κύρος του υπουργού και πόσο τελικά ο πολιτικός του προϊστάμενος αντιλαμβάνεται και ελέγχει το επίπεδο των υφισταμένων του.
Μετά την αποκάλυψη και την διαφαινόμενη κατακραυγή ότι ο υπουργός παρουσίασε στην Ίλβα Γιόχανσον, Ευρωπαία επίτροπο εσωτερικών υποθέσεων της Ε.Ε, οικόπεδο ξένο που δεν ανήκει στην δικαιοδοσία του Ελληνικού δημοσίου και ζήτησε για αυτό χρηματοδότηση για δημιουργία χώρου διαλογής και εγκλεισμού προσφύγων η κατάσταση έχει πλέον εκτροχιαστεί με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ταυτόχρονα οι έντονα διαταραγμένες σχέσεις στο Υπουργείο Μετανάστευσης Ασύλου σε συνδυασμό με την άρση εμπιστοσύνης από συνεργαζόμενους εμπλεκόμενους συναδέλφους του Υπουργούς, έχουν οδηγήσει τον κ. Μηταράκη σε εκτός ελέγχου συμπεριφορές απέναντι στην τοπική κοινωνία που διεκδικεί μαζί με όλη την παραμεθόριο και τον Έβρο να μη γίνουν οι «γκρίζες ζώνες» της Ευρώπης.
Αποκορύφωμα όλης αυτής της ανερμάτιστης στάσης αποτελεί και πρόσφατη ανάρτηση και στην οποία από λίγο ως πολύ γράφει, χωρίς να συνειδητοποιεί τις συνέπειες, ότι ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου είναι έτοιμος να κατέβει στο πεζοδρόμιο και να διεκδικήσει τις παράνομες απελάσεις.
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει ο οποιοσδήποτε αυτή την ανάρτηση;
Τι προτείνει σήμερα συντεταγμένα η Ελληνική Πολιτεία για την διαδικασία των απελάσεων;
Τι πολιτική και τι συγκεκριμένη αναθεώρηση προτείνει ο υπεύθυνος υπουργός του Ελληνικού Κράτους απέναντι στην αρχή της µη-επαναπροώθησης που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του διεθνούς προσφυγικού δικαίου.;
Πόσο οι αδυναμίες της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής διπλωματίας πρέπει να αφορούν τα νησιά προκειμένου να αποδεχτούν να γίνουν φυλακές ανθρώπων;
Γιατί ο υπουργός για ένα Διεθνές – Ευρωπαϊκό ζήτημα δηλητηριάζει την κοινωνική συνοχή της τοπικής κοινωνίας και δημιουργεί έριδες και διαχωρισμούς που μας πάνε πολλές δεκαετίες πίσω;
