Την στιγμή που η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση και το απαξιωμένο από τις ιδεοληψίες της δεξιάς και την αναλγησία της δήθεν αριστεράς ΕΣΥ αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να σταθεί όρθιο δίνοντας έναν αγώνα άνευ προηγουμένου, ήρθε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να θέσει στην πρώτη γραμμή το ζήτημα της παραπομπής-δίωξης του πρώην υπέρ-υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά για σκάνδαλα και παρασπονδίες που έλαβαν χώρα κατά την προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης να διευθετήσει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Αφήνοντας προς στιγμήν στην άκρη τον αποπροσανατολισμό που επιδιώκει η συντηρητική παράταξη στην προκειμένη περίπτωση, οφείλουμε να σχολιάσουμε και να καυτηριάσουμε την κοντόφθαλμη και κατά το δοκούν ερμηνεία – εργαλειοποίηση ιστορικών γεγονότων που συντάραξαν τη χώρα από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο λόγος για το λεγόμενο «βρώμικο ‘89». Είπε λοιπόν ο κύριος Τσίπρας:
«θα έπρεπε και ως παράταξη και ως οικογένεια Μητσοτάκη να είχατε βγάλει τα συμπεράσματα, από τον τρόπο που επιχειρήσατε τότε να σπιλώσετε τους πολιτικούς αντιπάλους και πως αυτό γύρισε μπούμερανγκ. Το να επιχειρείτε το ίδιο αποτυχημένο τοξικό και διχαστικό σχέδιο και στις σημερινές περιστάσεις, αποδεικνύει ότι είστε εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Και σε ό,τι αφορά τον εμπνευστή και σκηνοθέτη του σχεδίου, αποδεικνύει ότι είναι ένας διχαστικός, κατώτερος των περιστάσεων και εν τέλει επικίνδυνος πρωθυπουργός».
Ο κάθε δημοκρατικός πολίτης που έχει ζήσει ή έχει διαβάσει για εκείνη τη ζοφερή εποχή, μόνο να μείνει ενεός θα μπορούσε από το γεγονός ότι ο κύριος Τσίπρας χρησιμοποίησε αυτή την επιχειρηματολογία λησμονώντας ότι χέρι χέρι με την δεξιά ήταν η δική του παράταξη, αυτή η οποία οργάνωσε εκείνο το άθλιο πολιτικό παιχνίδι εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου διχάζοντας την κοινωνία και θερίζοντας για χρόνια την απαξίωση από τον ελληνικό λαό. Επρόκειτο για μια τακτική που αποσκοπούσε σε μια ματαιόδοξη προσπάθεια διεμβολισμού της δημοκρατικής παράταξης με σκοπό την άγρα ψήφων.
Αλήθεια, η πολιτική λησμονιά και η κατά το συμφέρον μας ερμηνεία γεγονότων καθώς και η διαστρέβλωση της πολιτικής ιστορίας δεν συνιστούν αρετές αλλά καταδεικνύουν πολιτικό καιροσκοπισμό. Με τον ίδιο αυτό καιροσκοπισμό με τον οποίο κέρδισε την εξουσία επιχειρεί ο κύριος Τσίπρας να δημιουργήσει εντυπώσεις συνεπικουρώντας ουσιαστικά μια αποτυχημένη κυβέρνηση στην δημιουργία ενός κλίματος δήθεν πόλωσης και δημιουργίας στρατοπέδων. Ξεχνάει φυσικά ότι η πραγματικά μεγάλη δημοκρατική παράταξη δεν χωράει σε στρατόπεδα και ματαιοπονεί αν νομίζει ότι απευθύνεται σε μια χώρα λωτοφάγων.
