Τις τελευταίες μέρες χιλιάδες συνάνθρωποί μας βρέθηκαν από την Ελλάδα του 21ου αιώνα στην Ελλάδα του 1821, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς θέρμανση, χωρίς επικοινωνία και διαδίκτυο που τα παιδιά κάνουν μάθημα σε όλη την χώρα. Βίωσαν ότι βιώνουν χιλιάδες οικογένειες που ζουν στην ενεργειακή φτώχεια και στο σκοτάδι για αρκετό καιρό, απόρροια του γεγονότος ότι το ρεύμα είναι ένα πανάκριβο εμπόρευμα και ιδιωτικοποιημένο. Θρηνήσαμε για ακόμη μία φορά, σε μια κακοκαιρία ανθρώπινες ζωές. Είναι τραγικό συνάνθρωποί μας να χάνουν την ζωή τους από έλλειψη οξυγόνου επειδή είχαν διακοπή ρεύματος.
Όσοι επιδιώκουν να ρίξουν το φταίξιμο στα «ακραία καιρικά φαινόμενα» ή μόνο στην «ανικανότητα» του κρατικού μηχανισμού, αποκρύπτουν την πραγματική και ακραία αντιλαϊκή αιτία. Το γνωστό και καταγγελμένο έγκαιρα γεγονός της πολιτικής ιδιωτικοποίησης κρίσιμων και αναγκαίων τομέων της λειτουργίας της χώρας από τις κυβερνήσεις που υπηρετούν την «απελευθέρωση της αγοράς», την ανταγωνιστικότητα και τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας, το σπάσιμο της ΔΕΗ σε ΔΕΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ που θα μας πήγαινε στο μέλλον, μας έφερε με ένα χιόνι, δεκαετίες πίσω.
Μάλιστα ήταν μόλις πριν λίγες μέρες, χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ χιόνι, που πάλι η μισή Αττική και Πελοπόννησος έμειναν χωρίς ρεύμα και κινδύνευσε να καεί η Δυτική Αττική με την έκρηξη του μετασχηματιστή στο ΚΥΤ Κουμουνδούρου. Αποδείχτηκε και εκεί ότι τα στοιχεία που έπαθαν βλάβη είναι απαρχαιωμένα (40 χρόνων).
Οι κυβερνήσεις που προώθησαν την ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών και λειτουργιών του κράτους, επιδότησαν με δισεκατομμύρια μια σειρά εταιρείες-παράσιτα, που κερδοσκοπούν πάνω σε ένα αναγκαίο, ζωτικό αγαθό, ενώ την ίδια ώρα το όλο δίκτυο σαπίζει, δεν βελτιώνεται, δεν παίρνονται μέτρα για την αντιμετώπιση ούτε καν αναμενόμενων φυσικών, φαινομένων γιατί δεν είναι κερδοφόρα η συντήρηση.
Θέτουμε ορισμένα ερωτήματα. Με ποιους όρους άραγε συντηρείται από τους εργολάβους το δίκτυο ηλεκτροδότησης αν όχι από τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιρειών τους; Τί εμποδίζει την αντικατάσταση ενόςαπαρχαιωμένου και κακοσυντηρημένου ηλεκτρικού δικτύου από ένα σύγχρονο που να μην επηρεάζεται από χιόνι μιας νύχτας, αν όχι το κόστος και την προσπάθεια μεγιστοποίησης των κερδών; Σε τι αποβλέπει τελικά η «απελευθέρωση» της ενέργειας και ο «ανταγωνισμός» των εταιρειών που την διεκδικούν, αν όχι σε πιο ακριβές παροχές που μάλιστα θα ακυρώνονται με την πρώτη βροχή ή χιόνι; Ποιος ευθύνεται για τη μείωση των εργαζομένων του ΔΕΔΔΗΕ από 7.117 το 2012, σε 5.997 το 2019;
Κοροϊδεύουν όταν επιχειρούν να πετάξουν τις ευθύνες για την κοπή των δέντρων η μία υπηρεσία στην άλλη. Τί δε λένε; Ότι εδώ και ένα χρόνο η ΔΕΔΗΕ έχει σταματήσει τις επιθεωρήσεις για τα δέντρα που πρέπει να κοπούν στο όνομα του κόστους.
Παράλληλα, η πολιτική χτυπήματος των εργασιακών σχέσεων, η «μείωση του εργατικού κόστους» και της ανάθεσης σε εργολάβους οδήγησε στην ύπαρξη συνεργείων υποστελεχωμένων, με πολλές ελλείψεις και εργαζόμενους με αυτοθυσία να κινδυνεύουν ακόμη και τη ζωή τους σήμερα μέσα στο χιόνι για μισθούς πείνας, ακόμη και απλήρωτοι και να απολύονται σε λίγες μέρες.
Την ίδια στιγμή οι Κυβερνήσεις επιδοτούν τις πράσινες μπίζνες, με την αφαίμαξη του ελληνικού λαού, προχωρούν στην καταστροφή δασών και βουνών και τα αφήνουν φαλακρά για ανεμογεγεννήτριες αποξηλώνουν ολόκληρες εκτάσεις και βγαίνουν τώρα δήθεν ότι η οικολογική τους συνείδηση δεν τους επιτρέπει να κλαδέψουν πέντε πεύκα.
Πετάνε χιλιάδες στην ανεργία και δεν δίνουν χρήματα ούτε καν για το αναγκαίο προσωπικό και υποδομές συντήρησης, αντιμετώπισης βλαβών και καταστροφών που είναι αναμενόμενες και σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμες.
Για αυτό σε πολλές περιπτώσεις και περιοχές τρεις μέρες μετά, κόσμος ακόμη περιμένει εκχιονιστικά ή συνεργείο να κόψουν τα δέντρα και να επαναφέρει το ρεύμα.
Τα Συνδικάτα σήμερα είναι με τους συναδέλφους μας που καλούνται στις πιο αντίξοες συνθήκες να κάνουν το ακατόρθωτο: να επισκευάσουν ζημιές που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Εργοδότες και κυβερνήσεις βάζουν την ζωή του λαού στο ζύγι του κέρδους, μας ρίχνουν στο σκοτάδι και στο ψύχος για τα κέρδη των λίγων.
Η ενέργεια μπορεί και πρέπει να είναι φθηνή για τον λαό, με αναβαθμισμένες υπηρεσίες. Δεν νοείται σήμερα το 2021 να βρίσκονται στο σκοτάδι νοικοκυριά από μία κακοκαιρία ή από αδυναμία πληρωμής λογαριασμού. Όσο το παραγόμενο αγαθό που λέγεται ενέργεια το ιδιοποιούνται μία χούφτα παράσιτα, τόσο θα γίνονται και πιο έντονα τα προβλήματα για τον λαό. Καλούμε τα συνδικάτα, τον λαό, να δυναμώσουν την πάλη τους για να γίνει η ενέργεια κοινωνικό αγαθό.
