Ο Αντιπεριφερειάρχης Παιδείας κύριος Στέλιος Καμπούρης παρεμβαίνει με άρθρο του στο φλέγον ζήτημα του προσφυγικού τοποθετούμενος με ενάργεια και σαφήνεια.
Πιο συγκεκριμένα τονίζει ότι έχουν απόλυτο δίκιο οι κάτοικοι στο Χαλκειός να διαμαρτύρονται και να ζητούν άμεσα λύση στο πρόβλημα με τη ΒΙΑΛ, ενώ υπεραμύνεται των αποφάσεων που έχουν ληφθεί από τα συλλογικά όργανα οι οποίες υπηρετούν απαρέγκλιτα το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών των νησιών μας.
Ακολουθεί η τοποθέτηση του κ. Καμπούρη:
Ιδιαίτερη μέρα η χθεσινή…!!!!
Το πρωί, μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την επιλογή του Θόλους από την Κυβέρνηση για την ανάπτυξη της νέας δομής , όπως η ίδια την έχει αποφασίσει…
Το απόγευμα, μια άλλη συγκέντρωση στο Χαλκειός, για το κλείσιμο της ΒΙΑΛ που τόσο έχει ταλαιπωρήσει τους Κατοίκους των Καμποχώρων…
Το βράδυ , στη γειτονική Μυτιλήνη το Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζει ,ΟΡΙΑΚΑ με 16 ψήφους υπέρ και 15 κατά, τη δημιουργία μιας δομής ( αγνώστων λοιπών στοιχείων )…
Και στη Σάμο ο σχεδιασμός προχωρά…
Πρόκειται, κατά την ταπεινή μου άποψη, για την εξέλιξη ενός καλά οργανωμένου – μελετημένου στρατηγικού σχεδιασμού εκ μέρους της Κυβέρνησης και με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά τακτικής από την πλευρά της , με σκοπό την επίτευξη των στόχων της…
Η Κυβέρνηση από την πλευρά της κινείται στην συγκεκριμένη κατεύθυνση, γιατί έτσι έχει αποφασίσει να πράξει κι ως εκ τούτου κάνει τη δουλειά της…
Εμείς από την άλλη , ζώντας στα νησιά μας κι άρα έχοντας πλήρη γνώση των ιδιαίτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών και αναγκών τους , καλούμαστε να πάρουμε την σωστή απόφαση…
Και ποια είναι αυτή, άραγε;
Κατά την ταπεινή μου και πάλι άποψη, η απόφασή μας θα πρέπει να διακρίνεται από ευθυκρισία και μέσο – μακροπρόθεσμη προβολή …
Θα πρέπει να στηρίζεται σε αυτό που όλοι έχουν στο μυαλό τους και δεν είναι τίποτε άλλο από την εθνική διάσταση και τη διασφάλιση του εθνικού συμφέροντος για τα ακριτικά νησιά μας και τον Έβρο.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι πρόκειται για γινάτι των οργάνων της Αυτοδιοίκησης η στάση που έχει κρατήσει μέχρι σήμερα για το συγκεκριμένο ζήτημα;
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι η απαίτηση για μια δομή καταγραφής – ταυτοποίησης και προσωρινής διαμονής μέχρι 500 πρόσφυγες και μετανάστες είναι εμμονική;
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι η επιβολή του γεωγραφικού περιορισμού των προσφύγων – μεταναστών που δημιουργεί το πρόβλημα , είναι αθώα;
Η αλήθεια είναι ότι ΟΛΟΙ αγαπάμε τον τόπο και την πατρίδα μας!!! Αυτό κατ’ εμέ δεν επιδέχεται αμφισβήτησης…
Η διαφορετική προσέγγιση στην επίλυση του προβλήματος είναι αυτή που εμφανίζει ζητούμενα και μοιάζει να μας διχάζει. Κι αυτό είναι ότι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί για να τρίβουν τα χέρια τους αυτοί που σχεδιάζουν και υλοποιούν χωρίς εμάς…
Στους μόνους που δίνω δίκιο στην όποια προσέγγιση είναι οι κάτοικοι των Καμποχώρων. Είναι εκείνοι που έχουν νιώσει «στο πετσί τους» τις συνέπειες των ασυνεπών αποφάσεων των Κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα. Είναι αυτοί που δικαιούνται να φωνάζουν και να ξεδιπλώνουν τις σκέψεις τους με εκνευρισμό και να απαιτούν εδώ και τώρα το κλείσιμο της ΒΙΑΛ…!!!
Ναι, είναι οι μόνοι που δικαιολογούνται για ότι πουν κι όπως το εκφράσουν!!!
Όλοι οι άλλοι, ανάμεσά τους κι εμείς οι Αιρετοί, δε συγχωρούνται να κάνουν λάθος σε αυτή τη μάχη, απέναντι στα συμφέροντα που δρομολογούνται με την εκμετάλλευση του φαινομένου. Είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε όχι στις όποιες αποφάσεις δρομολογούνται και μπορεί να δημιουργήσουν, πιθανά, μελλοντικά εθνικά ζητούμενα στην ευαίσθητη περιοχή της παραμεθορίου.
Αυτή την υποχρέωση ένιωθα, τόσο εγώ όσο και οι συνάδελφοί μου φαντάζομαι, στα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης και οδηγηθήκαμε σε αυτήν την απόφαση , την οποία και πρέπει να στηρίξουμε μέχρι τέλους.
Μακάρι να επικρατήσει η ίδια σύνεση και λογική και σε όσους έχουν την Κυβερνητική ευθύνη …
Κι όταν με το καλό κατανοήσουν τη δική μας επιχειρηματολογία, είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε στην εξεύρεση τοποθεσίας…!!!
Μέχρι τότε, θα υπερασπιζόμαστε τις αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων, τις αποφάσεις που υπηρετούν το συμφέρον των νησιών μας και των ανθρώπων τους!!!
Τις αποφάσεις που δεν χαϊδεύουν αυτιά ένθεν και εκείθεν…
