Ο Φετχί Μπασαγά, έως και πριν από λίγες ημέρες υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης της Τρίπολης στη σπαρασσόμενη Λιβύη, κατάγεται από τη Μισράτα. Πρόκειται για τον πυλώνα της φιλοτουρκικής παράταξης στη χώρα αυτή, αφού είναι σημαντικό μέλος της τουρκολιβυκής μειονότητας, που είναι η τρίτη σε όγκο εθνότητα στη χώρα μετά τους Άραβες και Βέρβερους.
Η μειονότητα αυτή (φυλή Koulouglis στα αραβικά και Kuloglu στην τουρκική γλώσσα – Κούλογλου ως προς την απόδοση του ονόματος στα Ελληνικά) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Λιβύης. Είναι αυτονόητο πως η Άγκυρα προσπάθησε και σε έναν βαθμό πέτυχε να χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο την αποκαλούμενη τουρκολιβυκή μειονότητα, η οποία είναι υπαρκτή και σημειωτέον αναφέρεται στη βιβλιογραφία ακόμα και από τους Ιταλούς κατακτητές στον Μεσοπόλεμο ως «Turco-libici», ο δε επίσημος τουρκικός όρος είναι «Libya Türkleri».
Τα μέλη της φυλής Koulouglis στη Λιβύη ασκούν έντονη πολιτική επιρροή στα πολιτικά πράγματα. Η παρουσία τους και ο ρόλος κλειδί στο πολιτικό παρασκήνιο διατηρήθηκε και κατά τη διάρκεια της περιόδου Καντάφι και βεβαίως κατά την προηγούμενη περίοδο της βασιλείας του Ιντρίς.
Κατά την περίοδο της εξέγερσης κατά του Καντάφι η Μισράτα ήταν το επίκεντρο της αντίστασης κατά του καθεστώτος. Στο πλαίσιο αυτό η τουρκολιβυκή μειονότητα πρωτοστάτησε στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι. Από εκείνη την περίοδο η πολιτική επιρροή αυτής της εθνότητας ενισχύθηκε. Αυτόν τον ρόλο επιβράβευσε ο Σαράζ, επικεφαλής της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης της Τρίπολης τοποθετώντας τότε τον Φετχί Μπασαγά ως υπουργό Εσωτερικών.
Επί της ουσίας ο Σαράζ τού είχε αναθέσει σημαντικό στρατιωτικό ρόλο. Ο Φετχί Μπασαγά ηγήθηκε της αντεπίθεσης των δυνάμεων της κυβέρνησης της Τρίπολης κατά των δυνάμεων του στρατάρχη Χαφτάρ. Ο Χαφτάρ φοίτησε στη Στρατιωτική Ακαδημία με τον Μουαμάρ Καντάφι (ήταν φίλοι και συμμαθητές). Πολύ αργότερα και μετά την πτώση του καθεστώτος, ο Χαφτάρ μετακόμισε στη Βιρτζίνια, όπου έζησε σε μία κατοικία λίγα μόλις χιλιόμετρα από την έδρα της CIA στο Langley.
Είναι δηλαδή απολύτως ασφαλές το συμπέρασμα πως ο Φετχί Μπασαγά ήταν ο βασικός πολιτικός διαχειριστής και εκτελεστικός παράγοντας στη χρησιμοποίηση της στρατιωτικής βοήθειας που έστειλε και στέλνει η Τουρκία στη Λιβύη. Ήταν και είναι ο
άνθρωπος εμπιστοσύνης του Ταγίπ Ερντογάν. Η αποπομπή του Μπασαγά συνέβη λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την επίσημη κουβέντα που είχαν στην Πόλη ο Ερντογάν με τον Σαράζ. Να υποθέσουμε πως η Άγκυρα είχε ενημερωθεί για τις προθέσεις του Σαράζ; Αν ναι, τότε όλα θα εξελιχθούν ομαλά. Αν ωστόσο ο Ερντογάν δεν ήταν παραλήπτης των σκέψεων του επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης, τότε η Τουρκία υπέστη σοβαρό πλήγμα.
Για την ιστορία, ο γεννηθείς στη Μισράτα, τέως υπουργός Εσωτερικών, ήταν επικεφαλής πολιτοφυλακής, ανεπίσημα εκπρόσωπος των δυνάμεων της συγκεκριμένης περιοχής της Λιβύης στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, και διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην υπεράσπιση της Τρίπολης κατά τη διάρκεια της επίθεσης του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στην Τρίπολη.
Η δημοτικότητα του Μπασαγά ενισχύθηκε καθώς επέκρινε την κυβέρνηση Σαράζ για διαφθορά και τάχθηκε υπέρ των αντικυβερνητικών δηλώσεων. Κατόπιν αυτών είναι σαφές ότι ο Σαράζ τον αντιμετώπισε ως ανταγωνιστή.
«Χωρίς τις δυνάμεις της Μισράτα η Τρίπολη δεν μπορεί να συγκρατήσει τις δυνάμεις του στρατάρχη Χαφτάρ και σίγουρα δεν μπορεί να ανακαταλάβει τη Σύρτη και την Τζούφρα» σχολιάζει το site Al Monitor προσθέτοντας ότι η διαίρεση στους κόλπους της GNA μπορεί να προκαλέσει ανυπέρβλητο πρόβλημα στην εφαρμογή της κατάπαυσης του πυρός που συμφωνήθηκε με τον πρόεδρο της Βουλής Αγκίλα Σάλεχ. Ήδη ο Χαφτάρ διαμηνύει ότι δεν θα τηρήσει τη συμφωνία.
Δημοσιεύματα ανέφεραν εξάλλου τη Δευτέρα ότι ο Μπασαγά σχεδίαζε πραξικόπημα σε βάρος του Σαράζ με εντολή της Άγκυρας, που φέρεται να είναι δυσαρεστημένη με την κυβέρνηση της Τρίπολης γιατί δεν δέχτηκε την έναρξη της επιχείρησης εναντίον του μετώπου Σύρτης-Τζούφρα.
Πρόκειται για πολιτικό ελιγμό βεβαίως της κυβέρνησης Ερντογάν. Η επίθεση κατά της Σύρτης και της ευρύτερης περιοχής αναβλήθηκε επ΄ αόριστον όχι επειδή υπήρξαν διαφωνίες εντός της ομάδας εξουσίας στην Τρίπολη, αλλά διότι η Τουρκία έλαβε το μήνυμα από εκείνους που επιτέθηκαν κατά της αεροπορικής βάσης Al Watiya καταστρέφοντας τουρκικό πολεμικό υλικό.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και πέρα από τον ορίζοντα, που δεν είναι αμερικανικής ή ρωσικής κατασκευής, και με αεροσκάφη τα οποία στην περιοχή διαθέτουν η Γαλλία, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Σύμφωνα με δυτικές στρατιωτικές πηγές, τα αεροσκάφη ήταν Rafale ή (ελέγχεται) πολύ αναβαθμισμένα Mirage, τα οποία διαθέτουν τα Αραβικά Εμιράτα. Rafale διαθέτουν η Αίγυπτος αλλά και η Γαλλία στις βάσεις της στην Αφρική.
Ποιος είναι πραγματικά ο Φετχί Μπασαγά
Ο επικεφαλής της τουρκικής Φυλής των «Kuloglu» Φετχί Μπασαγά παρέμεινε για πολλές ημέρες στην Τουρκία φιλοξενούμενος μετά την αποπομπή του. Επέστρεψε και στο αεροδρόμιο τον ανέμενε μεγάλος αριθμός φίλων και οπαδών του που τον επευφημούσαν. Οι κακές γλώσσες βέβαια ερμήνευσαν διαφορετικά την παρουσία οπαδών στην πίστα του αεροδρομίου. Είχαν παραταχθεί εκεί ώστε ο Μπασαγά να μη συλληφθεί από τις δυνάμεις της κυβέρνησης της Τρίπολης με την κατηγορία του αρχιπραξικοπηματία κατά της κυβέρνησης Σαράζ. Μιλάμε για πολύ σοβαρή κατηγορία.
Αυτά συνέβησαν το Σάββατο που μας πέρασε. Τη Δευτέρα, δύο ημέρες αργότερα, υπογραφόταν μεταξύ του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης al-Sadiq al-Kabir και της αντίστοιχης Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας ένα αρκετά «αόριστο» -είναι η αλήθεια- «Memorandum of Understanding», μία συμφωνία Κυρίων για συνεργασία, ανάπτυξη κ.λπ. Είπαμε, ο Μπασαγά μόλις είχε επιστρέψει από την Τουρκία.
Ο ίδιος όσο και ο Κιμπίρ, ο τραπεζίτης, είναι εξέχοντα μέλη της οργάνωσης των Αδελφών Μουσουλμάνων της Λιβύης. Της οργάνωσης δηλαδή την οποία μάχεται μέχρι θανάτου ο πρόεδρος Σίσι της Αιγύπτου ή ο πρόεδρος Άσαντ της Συρίας, όπως και η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα κ.λπ. Ο μόνος που δεν μάχεται και αντίθετα στηρίζει αυτή την οργάνωση είναι ο Ερντογάν.
Είναι προφανές πως η Τουρκία επιχειρεί με όλα τα μέσα να ελέγξει τις εξελίξεις. Ωστόσο κανείς δεν απαντά με απόλυτη ακρίβεια στο ερώτημα: «Είναι ή δεν είναι πραξικοπηματίας ο πρώην υπουργός Εσωτερικών, ο άνθρωπος της Άγκυρας στη Λιβύη, ο επικεφαλής της Πολιτοφυλακής της Μισράτα, ο ηγέτης της τουρκικής μειονότητας; Προσπάθησε ή προσπαθεί να ανατρέψει την κυβέρνηση του Σαράζ, του ανθρώπου με τον οποίο μέχρι πολύ πρόσφατα συζητούσε ο Ταγίπ Ερντογάν;».
Σύμφωνα με το Reuters, σε επιστολή που εστάλη στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, καταγγέλλεται πως ο Φετχί Μπασαγά τέθηκε επικεφαλής φάλαγγας 400 στρατιωτικών οχημάτων και χιλιάδων Πολιτοφυλάκων, καθώς και πολλών Τούρκων και Σύρων μισθοφόρων και εισήλθε σε παράταξη στην πόλη της Τρίπολης. Αυτή η ενέργεια δεν συνάδει με δημοκρατικές και ειρηνευτικές διαδικασίες ούτε με την έννοια της νομιμότητας και πρέπει να καταδικαστεί πολιτικά από όλες τις πλευρές και με ξεκάθαρο τρόπο.
Προφανώς κάτι δεν πάει καλά με τις Φυλές της Ερήμου στην πρώην επικράτεια του Μουαμάρ Καντάφι, ο οποίος εκδιώχθηκε από τους Γάλλους και τους Βρετανούς, που έδρασαν για τα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών, κάποιες εκ των οποίων, όπως η γαλλική ΤΟΤΑL, τελικά απώλεσαν τα πάντα στη μοιρασιά.
Ιδού ο λόγος για τον οποίο ο Εμανουέλ Μακρόν έχει εκνευριστεί. Βλέπετε, ο Ερντογάν από το πουθενά διεκδικεί τα πετρέλαια τα οποία μέχρι προχθές ανήκαν στη σφαίρα επιρροής της TOTAL.
Όπως επισημαίνουν αραβικά ΜΜΕ, η εικόνα στη Λιβύη είναι περισσότερο περίπλοκη απ΄ όσο φαίνεται. Φαίνεται πως τελικά ο Σαράζ και ο Μπασαγά ανταγωνίζονται ως προς το ποιος είναι ο πλέον φερέγγυος και αξιόπιστος φίλος της Τουρκίας στη Λιβύη.
Ο Ερντογάν προς το παρόν μοιράζει την τράπουλα και περιμένει. Στο τέλος όμως η Άγκυρα πιθανόν να χάσει και την πίτα (τον Σαράζ), αλλά και τον σκύλο της, δηλαδή τον Φετχί Μπασαγά. Η Γαλλία, ως φαίνεται, δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει τον πετρελαιοφόρο ορίζοντα της λιβυκής ερήμου στα χέρια της Φυλής Kuloglu (Κούλογλου) της Μισράτα.
Αναδημοσίευση από zougla.gr
