Καθώς ο Λίβανος αντιμετωπίζει τον καταστροφικό απολογισμό της έκρηξης που έπληξε την καρδιά της πρωτεύουσας της χώρας στις 4 Αυγούστου, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) στέλνει έκτακτη βοήθεια σε όσους έχουν πληγεί περισσότερο από τη θανατηφόρα έκρηξη.
Η τραγωδία στη Βηρυτό έχει αφήσει μέχρι στιγμής πίσω της περισσότερους από 178 νεκρούς και αγνοούμενους, χιλιάδες τραυματίες και ζημιές και καταστροφές σε σπίτια 300.000 περίπου ανθρώπων. Δεδομένου του τυφλού χαρακτήρα της καταστροφής, η Ύπατη Αρμοστεία διοχετεύει πόρους και βοήθεια εκεί όπου χρειάζεται περισσότερο.
Ο οργανισμός συγκεντρώνει 35 εκατομμύρια δολάρια ως έκτακτη βοήθεια για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά Λιβανέζων, προσφύγων και μεταναστών στην πρωτεύουσα, εστιάζοντας στις ανάγκες στέγασης και προστασίας τους επόμενους μήνες.
Τα αποθέματα ανθρωπιστικής βοήθειας της Ύπατης Αρμοστείας στη χώρα δεν επηρεάστηκαν από την έκρηξη. Περιλαμβάνουν κιτ στέγασης, κουβέρτες, πλαστικά σεντόνια, στρώματα, μεγάλες σκηνές και πολλά άλλα βασικά είδη που έχουν τεθεί στη διάθεση του Ερυθρού Σταυρού του Λιβάνου και άλλων εταίρων στο πεδίο.
Μεταξύ εκείνων που έχουν ήδη λάβει βοήθεια είναι η 73χρονη Odette Bassil και ο σύζυγός της, ένα ζευγάρι Λιβανέζων που ζουν μόνοι τους στη συνοικία Geitawi της πόλης, επίσης κοντά στην περιοχή της έκρηξης.
Με όλα τα παράθυρα στο σπίτι τους κατεστραμμένα από την έκρηξη, τους δόθηκαν είδη έκτακτης ανάγκης όπως ξύλα και πλαστικά καλύμματα ώστε να προστατευτούν από τα στοιχεία της φύσης. «Μόλις χθες χρειάστηκε να καλύψω τα παράθυρα γιατί έβρεχε», είπε η Odette. «Έβρεχε έντονα – η μία καταστροφή πάνω στην άλλη».
Παρότι έχει ζήσει πολλές δεκαετίες συγκρούσεων και αστάθειας κατά τη διάρκεια της ταραχώδους πρόσφατης ιστορίας του Λιβάνου, η Odette είπε ότι αυτή ήταν η χειρότερη εμπειρία της ζωής της. «Δεν μπορώ να πιστέψω τι συνέβη. Παρά τις καταστάσεις που έχουμε περάσει, δεν ήμασταν ποτέ τόσο τρομοκρατημένοι, κουρασμένοι και πανικόβλητοι όσο είμαστε τώρα, δεν μπορώ ούτε να κοιμηθώ.»
Η έκρηξη έχει στοιχίσει τη ζωή αρκετών προσφύγων, με 13 επιβεβαιωμένα θύματα πρόσφυγες μέχρι στιγμής και 69 να εξακολουθούν να αγνοούνται. Επιπλέον 224 πρόσφυγες ήταν μεταξύ των χιλιάδων τραυματιών.
Το μικρό αυτό κράτος της Μέσης Ανατολής είναι από τις χώρες που υποδέχονται τον μεγαλύτερο προσφυγικό πληθυσμό παγκοσμίως σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό τους. Με πληθυσμό μικρότερο των επτά εκατομμυρίων, ο Λίβανος φιλοξενεί περισσότερους από 900.000 καταγεγραμμένους πρόσφυγες από τη Συρία και άλλες χώρες, καθώς και Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
Ανάμεσα στους τραυματίες είναι και η οικογένεια του Ahmad, ενός 34χρονου πρόσφυγα από το Al-Hasakah στα βορειοανατολικά της Συρίας. Όταν έγινε η έκρηξη, η γυναίκα του, η Aisha, και τα δύο αγοράκια τους, ο τρίχρονος Yahya και ο δύο ετών Zakariya, βρίσκονταν σε ένα δωμάτιο του σπιτιού στη Βηρυτό όπου ο Ahmad εργάζεται ως επιστάτης.
«Όλα τα παράθυρα και τα γυαλιά έπεσαν πάνω τους», είπε ο Ahmad, ενώ στεκόταν έξω από το μισογκρεμισμένο κτίριο στη συνοικία Gemmayzeh της Βηρυτού, κοντά στο επίκεντρο της έκρηξης. «Έτρεξα κοντά τους. Ο πιο μικρός τραυματίστηκε άσχημα, αιμορραγούσε πολύ, υπήρχαν αίματα παντού.»
Καθώς ένα νέφος σκόνης είχε κατακλύσει όλη την πόλη αμέσως μετά την έκρηξη, ο Ahmad μετέφερε τα πληγωμένα παιδιά του, μαζί με τη γυναίκα του, στο τοπικό νοσοκομείο.
«Βγήκα έξω στο δρόμο και είδα κόσμο πάνω σε αμάξια και στο έδαφος. Ήταν κάτι πολύ τρομακτικό», είπε. «Η στιγμή εκείνη ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Δεν μπορούσες να ακούσεις κανέναν από την πίεση που προκάλεσε η έκρηξη. Δεν μπορούσες να ακούσεις τίποτα απολύτως.»
Μόλις φτάσαμε στο νοσοκομείο, οι σκηνές που αντικρίσαμε ήταν φρικιαστικές. Οι τραυματίες, το αίμα – δεν μπορούσες να το πιστέψεις», πρόσθεσε ο Ahmad. Ο Zakariya είχε δύο πληγές στο κεφάλι του και χρειάστηκε 25 ράμματα, ενώ ο Yahya είχε σπασμένη μύτη, κοψίματα και μελανιές. Η Aisha είχε επίσης μελανιές και ένα βαθύ κόψιμο στο μέτωπό της.
Η οικογένεια μένει τώρα σε άλλο σημείο της πόλης μαζί με τον ξάδελφο του Ahmad, του οποίου το σπίτι δεν έπαθε ζημιές. Εκτός από τους επιδέσμους και τα εμφανή τραύματα, ο Ahmad είπε ότι οι γιοι του εξακολουθούν να υποφέρουν από τα ψυχολογικά τραύματα που τους άφησε η μέρα εκείνη.
«Τα παιδιά είναι ακόμα σε κατάσταση σοκ», τόνισε. «Κοιμούνται για πέντε λεπτά, μετά ξυπνάνε τρομαγμένα, σχεδόν τρομοκρατημένα. Ακόμα και φαγητό έκανε τρεις μέρες να φάει ξανά ο γιος μου».
«Η καρδιά μου μάτωσε όταν περπάτησα στον δρόμο. Όλοι έξω ήταν μέσα στα αίματα. Δεν έβλεπες κανέναν που να μην είχε τραυματιστεί», είπε η Aisha. «Εύχομαι σε όλους να είναι ασφαλείς, Λιβανέζοι και Σύριοι».
Καθώς εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια έπαθαν ζημιές ή καταστράφηκαν από την έκρηξη, το μέγεθος της καταστροφής είναι τεράστιο, όπως και ο απαιτούμενος καθαρισμός που χρειάζεται να γίνει. Πολλοί πρόσφυγες που ζουν στη Βηρυτό ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Λιβανέζους γείτονές τους και άρχισαν να ασχολούνται με ό,τι άφησε πίσω της η έκρηξη.
Ο Mohamed Khamees είναι ένας Σύρος πρόσφυγας που ζει στη Βηρυτό, ο οποίος άρχισε μαζί με άλλους πρόσφυγες και ντόπιους να βοηθάνε στο καθάρισμα των σπιτιών και των δρόμων της Gemmayzeh. Το περιέγραψε ως ένα αίσθημα ενότητας που μοιράζονταν όλοι οι κάτοικοι της Βηρυτού απέναντι σε αυτή την τραγωδία, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.
«Είδαμε ότι υπήρχε ανάγκη να βρισκόμαστε έξω στους δρόμους, οπότε κατεβήκαμε όλοι, ενωμένοι, χέρι-χέρι, Σύριοι, Λιβανέζοι και Παλαιστίνιοι, για να βοηθήσουμε όλους εκείνους που τα σπίτια τους είχαν καταστραφεί», είπε ο Mohamed, που συμμετείχε σε μια ομάδα που καθάριζαν με φτυάρια τα συντρίμμια, μεταφέροντάς τα μετά με τα χέρια.
«Δουλεύουμε όλοι σα μια γροθιά για να βοηθήσουμε την πληγωμένη Βηρυτό. Στεκόμαστε μαζί, χέρι-χέρι, για να βοηθήσουμε να εξαφανιστεί το σύννεφο σκόνης που βρίσκεται πάνω από την αγαπημένη μας Βηρυτό.»
