Στο φως της δημοσιότητας ήλθε η δικογραφία από το περιστατικό της 1ης Απρίλη κοντά στη ΒΙ.ΑΛ. όπου 48χρονος εντόπισε πρόσφυγες μέσα στο χωράφι του στο οποίο δραστηριοποιείται επαγγελματικά και τους πυροβόλησε τραυματίζοντας τους δύο ελαφρα.
Αναδημοσιεύουμε την δικογραφία όπως αυτή διατάσσεται στο Πρώτο Θέμα:
Έκανε ζέστη και πήγαμε για μπάνιο
Στην κατάθεση του ο 16χρονος Ραμί από τη Συρία, ξεδιπλώνει το σκηνικό όπως το κατέθεσε στην Αστυνομία λίγες ώρες μετά το περιστατικό το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης.
«Το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, είχα πάει μαζί με τον Μοχάμετ το Μουσταφά, τον Φαχίντ πλησίον της ΒΙΑΛ σε χωράφι όπου υπήρχε θερμοκήπιο για να κολυμπήσουμε λόγω ζέστης σε μία μεγάλη γούρνα με νερό που υπήρχε εκεί. Εγώ με τον Φαχίντ, είχαμε βγάλει τα ρούχα μας και είχαμε μπεί στη γούρνα για να κολυμπήσουμε, ενώ οι άλλοι δυο κάθονταν έξω και δεν έκαναν μπάνιο.
Εκείνη την ώρα, ένας άνθρωπος μας φώναζε, πιθανότητα Έλληνας του οποίου το πρόσωπο είδα από μακριά και ο οποίος φορούσε ένα τζιν μπλε και μια γκρι ζακέτα και φώναζε σε εμάς. Έπειτα τον είδα να κρατάει ένα όπλο και να μας σημαδεύει. Μαζί με τον Φαχίντ προσπαθήσαμε να βγούμε εκείνη τη στιγμή από την γούρνα με το νερό και να φύγουμε για να γλιτώσουμε.
Φύγαμε πολύ γρήγορα αφήνοντας εκεί τα ρούχα μας και τα κινητά μας αλλά πρόλαβαν να με χτυπήσουν οι σφαίρες όλη μου την πλάτη επίσης είδα αίματα στο χέρι και στο δεξί ώμο του Φαχίντ και κατάλαβα ότι κι αυτόν τον χτυπήσανε σφαίρες. Ο άντρας μας πυροβόλησε έξι φορές με το όπλο. Αμεσα με τους φίλους μου, μεταβήκαμε στον αστυνομικό υπηρεσίας του ΚΥΤ Χίου όπου και ενημερώσαμε για την επίθεση που δεχθήκαμε και μας παρείχε ο γιατρός τις πρώτες βοήθειες».
«Φώναζα POLICE για να φύγουν»
Στην απολογία του στον ανακριτή ο 48χρονος αρχικά έδωσε την εικόνα του χώρου που διαδραματίστηκε το περιστατικό. «Tο αγροτεμάχιο στο οποίο έχω αναπτύξει την αγροτική μου δραστηριότητα, βρίσκεται στην περιοχή Λιάπυργο Χαλκειούς Χίου σε απόσταση περίπου εκατό μέτρων από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων της Χίου και είναι περιφραγμένο περιμετρικά με συρμάτινη περίφραξη και σιδερένιους πασσάλους. Μέσα, υφίσταται θερμοκήπιο που καταλαμβάνει επιφάνεια περίπου 1,5 στρέμματος εις την οποίαν καλλιεργώ διάφορα οπωροκηπευτικά προϊόντα ενώ είναι και μια υδατοδεξαμενή η οποία συλλέγει το βρόχινο νερό για να ποτίζονται τα καλλιεργούμενα προϊόντα. Η κατασκευή και ολοκλήρωση των εγκαταστάσεων αυτών μου κόστισε περίπου 30.000 ευρώ για την συγκέντρωση των οποίων αναγκάστηκα να καταφύγω σε τραπεζικό δανεισμό» ξεκινάει η απολογία.
Στις επόμενες γραμμές δίνει το σκηνικό. «Την Τετάρτη 1η Απριλίου και γύρω στις 16.20 κατέφθασα στο θερμοκήπιό μου εντός του ως άνω περιγραφομένου αγροτεμαχίου. Στάθμευα το όχημά μου στην είσοδο, έντρομος διαπίστωσα ότι εντός του περίκλειστου χώρου του θερμοκηπίου, ευρίσκοντο 4-5 αλλοδαποί έχοντας γεμάτα τα χέρια τους με διάφορα οπωροκηπευτικά είδη. Μάλιστα ένας από αυτούς κρατούσε και προσωπικά μου εργαλεία τα οποία είχα αποθηκεύσει εντός του θερμοκηπίου.
Άρχισα να τους φωνάζω να τα αφήσουν και να φύγουν αμέσως. Πριν προλάβω να δω την αντίδρασή τους, άκουσα μια βοή από την ανατολική πλευρά του αγροκτήματός μου και έφυγα τρέχοντας να δω ποιοι φωναζαν εκεί. Φτάνοντας στο σημείο, διαπίστωσα ότι μια άλλη ομάδα περίπου δέκα αλλοδαπών ευρίσκοντο πέριξ και μέσα στην υδατοδεξαμενή μου, κάνοντας μπάνιο και βουτιές.
Σε πραγματικά κατάσταση σοκ αφού είχα ήδη διαπιστώσει ότι είχαν καταστρέψει την περίφραξη, είχαν καταστρέψει το περίβλημα του θερμοκηπίου, είχαν ατάκτως αφαιρέσει ανυπολόγιστη ποσότητα προϊόντων, είχαν αφαιρέσει τα εργαλεία μου, έμεινα αποσβολωμένος όταν διαπίστωσα ότι ακόμα κα την αυτοσχέδια δεξαμενή που προορίζεται για να ποτίζονται οι βιολογικές μου καλλιέργειες είχε μολυνθεί από σαπούνια.
Αμέσως τους ζήτησα να φύγουν και μάλιστα αρκετές φορές φώναξα τη λέξη POLICE μήπως τυχόν και θορυβηθούν και αποχωρήσουν. Εκείνοι ουδόλως πτοήθηκαν αλλά αντίθετα άρχισαν να με βρίζουν, να μου φωνάζουν απειλητικά, να κάνουν χειρονομίες και να μου πετούν πέτρες και ξύλα. Προσπάθησα , φωνάζοντας, να τους δείξω ότι είναι παράνομο αυτό που κάνουν, αλλά φοβούμενος μη μου επιτεθούν έφυγα « με την ουρά στα σκέλια » αφού κάποια στιγμή κυριολεκτικά οι πέτρες έπεφταν βροχή προς το μέρος μου κατά ριπάς από όλους μαζί της ομάδα των αλλοδαπών».
Όπως λέει έφυγε και έτρεξε στο σπίτι του να ζητήσει βοήθεια. Όμως δεν βρήκε κανέναν και όπως λέει «Όντας σε κατάσταση πανικού και συναισθηματικής έξαρσης πήρα την καραμπίνα μαζί μου θεωρώντας ότι πρέπει να την πάρω στο όχημά μου μήπως τυχόν και μου επιτεθούν, για τη διαφύλαξη της σωματικής μου ακεραιότητας. Κατόπιν επέστρεψα στον αγρό μου και στάθμευσα στην είσοδο που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του οικοπέδου μου.
Οι αλλοδαποί είχαν όλοι πια συγκεντρωθεί στο χώρο της υδατοδεξαμενής μου κρατώντας οπωροκηπευτικά και εργαλεία. Τότε περπατώντας κινήθηκα εκτός του αγροτεμαχίου μου σε όμορη ανατολική ιδιοκτησία και πλησίασα στο ύψος της δεξαμενής χωρίς το όπλο, για να προστατεύομαι από την περίφραξη σε τυχόν επίθεσή τους .
Άρχισα και πάλι να τους φωνάζω και να ωρύομαι επικαλούμενος τη λέξη POLICE μήπως τυχόν και φύγουν από την ιδιοκτησία μου. Εκείνοι, όχι μόνον δεν έφυγαν αλλά και πάλι άρχισαν να μου πετούν ξύλα και κοτρώνες κάνοντάς μου και διάφορες προσβλητικές χειρονομίες ενώ σε κάποιες στιγμές κινούνταν απειλητικά και εναντίον μου, ωσάν να ορμούν για να με τρομοκρατήσουν. Τότε φοβισμένος και εκδιωγμένος από την ίδια μου την ιδιοκτησία, από το μποστάνι μου, έφυγα τρέχοντας προς το αυτοκίνητό μου.
Σε πανικό και σε συναισθηματική έξαρση πήρα την καραμπίνα στα χέρια μου και περπάτησα εκτός της ιδιοκτησίας μου βαδίζοντας εντός της όμορης δυτικά ιδιοκτησίας. Πλησίασα αυτούς σε απόσταση 70 -75 μέτρων, σήκωσα την καραμπίνα στον αέρα και έριξα προειδοποιητικά 3 φορές στον αέρα μήπως και φοβηθούν οι αλλοδαποί και απομακρυνθούν από την ιδιοκτησία μου.
Σημειωτέον ότι τα σκάγια που είχε μέσα η καραμπίνα προορίζονταν για κυνήγι πτηνών και ήταν μικρής διαμέτρου, δηλαδή τύπου Νο 10. Το υπογραμμίζω διότι τα σκάγια αυτού του τύπου είναι τα μικρότερα σε διάμετρο (περίπου 1,5 mm) και δεν έχουν πλέον ορμή αν διανύσουν πάνω από 40 μέτρα. Μάλιστα, ιδίως λόγω της μεγάλης απόστασης που είχα από αυτούς τη στιγμή που πυροβόλησα, δεν θα μπορούσαν τα σκάγια αυτού του τύπου σε καμία περίπτωση να τραυματίσουν σοβαρά κάποιον – πόσω μάλλον – να σκοτώσουν .
Σημειωτέον ότι το σημείο εις το οποίο ευρισκόμουν και πυροβόλησα έχει υψομετρική διαφορά 1m από το σημείο που ήταν οι αλλοδαποί, οι οποίοι ήταν πιο ψηλά από εμένα. Με άλλα λόγια, ακόμα και ευθεία βολή να έριχνα από το σημείο αυτό, είχα τόσο μεγάλη απόσταση και τέτοιου είδους σκάγια που δεν θα μπορούσα να επιφέρω θανάσιμους τραυματισμούς».
