Την ώρα που “κτυπά” ο κορωνοϊός και, ταυτόχρονα,το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα δείχνει να μπαίνει σε μια νέα δύσκολη και επικίνδυνη φάση, (έχει λάβει ήδη τη μορφή ιδιότυπης αλλά απροκάλυπτης και υποκινούμενης “εισβολής”), ίσως κάποιοι να εκτιμήσουν ότι, η συζήτηση οποιουδήποτε άλλου θέματος παρέλκει και αποτελεί “απόπειρα αποπροσανατολισμού”.
Όμως, ακόμη και έτσι, η “ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ”. Αποτελεί πράξη ρεαλισμού και σωφροσύνης η έναρξη δημόσιου και ουσιαστικού διαλόγου αιρετών και πολιτών επί σοβαρών τοπικών προβλημάτων που, επί χρόνια, αναζητούν λύσεις.
Ένα τέτοιο πρόβλημα είναι η ανάγκη αναβάθμισης και αξιοποίησης του παραλιακού μετώπου από Δασκαλόπετρα Βροντάδου έως Κεραμεία Θυμιανών. Χαίρομαι ειλικρινά που η Δημοτική Αρχή προγραμματίζει την έναρξη συζήτησης επ΄ αυτού. Ως προσωπική συμβολή σ’ αυτόν τον διάλογο, καταθέτω δημόσια τις παρακάτω απόψεις μου.
Κατ’ αρχάς, θέλω να τονίσω ότι, είναι αναγκαία και αυτονόητη η, επί του θέματος, αγαστή συνεργασία των αιρετών Α’ και Β’ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης τόσο μεταξύ τους όσο και με τις, καθ’ ύλην αρμόδιες Κρατικές Αρχές από τις οποίες πρέπει, πιεστικά, να ζητηθεί από τώρα, η νομιμοποίηση όσων παρεμβάσεων έχουν γίνει επί του παραλιακού μετώπου από Φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και, για οποιοδήποτε λόγο, θεωρούνται μη νόμιμες.
Κατά δεύτερο, φρονώ ότι, το, υπό εξέταση μέτωπο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να μελετηθεί ως ΕΝΙΑΙΟ μιας και δεν έχει κοινά χαρακτηριστικά. Είναι άλλη η μορφή του τμήματος από Δασκαλόπετρα έως λιμενίσκο Αγίας Παρασκευής και τελείως διαφορετική η αντίστοιχη του τμήματος από Αγία Παρασκευή έως Κεραμεία. Τούτο το δεύτερο τμήμα, διασπούν διαδοχικά η Μαρίνα, το Νοσοκομείο, τα πρώην Ταμπάκικα, η Ιχθυόσκαλα, το επιθαλάσσιο τείχος και, εν συνεχεία, ο Κεντρικός Λιμένας Χίου, οι πρώην εγκαταστάσεις ΝΟΧ, ο βιολογικός, οι εγκαταστάσεις της ΔΕΗ κ.λπ.
Με τα προαναφερθέντα ως δεδομένα και με στόχο την λειτουργική, χρηστική και αισθητική αναβάθμιση του πρώτου μετώπου (μιας και αυτό γνωρίζω καλά ως κάτοικος Βροντάδου), ας μου επιτραπεί να περιγράψω συνοπτικά τα κύρια αλλά ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ χαρακτηριστικά αυτού, δηλαδή του τμήματος από Δασκαλόπετρα έως λιμενίσκο Αγίας Παρασκευής, τα οποία, κάποιοι εκ των αιρετών, αλλά και αρκετοί συμπατριώτες, ίσως δεν γνωρίζουν επαρκώς.
Τονίζω ότι, τα ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ αυτά χαρακτηριστικά, αναδεικνύουν και την σοβαρότητα των σχετικών προβλημάτων του εν λόγω μετώπου και, ταυτόχρονα υποδεικνύουν τις αναγκαίες και σωστές λύσεις.
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Το, υπό εξέταση μέτωπο, διασχίζει, καθ’ όλο το μήκος του, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΥΡΙΑ οδική αρτηρία που οδηγεί προς Β και Β/Α Χίο καθώς και, κατά ένα τμήμα του, η ΚΥΡΙΑ (όχι μοναδική) αρτηρία που οδηγεί προς Δ. Β/Δ Χίο.
Δυτικά και κατά μήκος αυτής της οδικής αρτηρίας, είναι δομημένο τμήμα της πόλεως Χίου καθώς και ο Βροντάδος (δεύτερη, πληθυσμιακά, πόλη του νησιού μας).
Πέραν των οικιών (κύριων και παραθεριστικών), επί της οδού αυτής και δυτικά της, απαντάμε, κατά σειρά τον Ι. Ναό Αγ. Παρασκευής, τις Φοιτητικές Εστίες, το Ιερό Τάγμα Αγ. Παντελεήμονος, την Βιβλιοθήκη της Ι. Μητροπόλεως Χίου, τον Ι. Ναό Παναγίας Μούτσαινας, το συγκρότημα Γυμνασίου-Λυκείων Βροντάδου, το πρώην Δημαρχείο (νυν ΚΕΠ) καθώς επίσης δεκάδες επιχειρήσεις (κυρίως Ξενοδοχεία, ταβέρνες, καφέ μπαρ, φαρμακεία, βενζινάδικα και σούπερ μάρκετ).
Ανατολικά του δρόμου συναντάμε τους λιμενίσκους Αγ. Παρασκευής, Τριών Μύλων, Πετροκάραβου, Δασκαλόπετρας, την πλαζ Όρμου Λω και τις εκεί ναυταθλητικές εγκαταστάσεις της ΠΕΚΕΒ, τον αρχαιολογικό χώρο της Δασκαλόπετρας, το Πάρκο στο Γούβι, την πλατεία του Αφανή Ναύτη Βροντάδου, λίγες επιχειρήσεις και την περιοχή “Νησί” με επ’ αυτού τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου.
΄Αξιο τονισμού είναι ότι, ανατολικά της οδικής αυτής αρτηρίας, εφαπτόμενες επ’ αυτής, ευρίσκονται αρκετές μικρές παραλίες οι οποίες, το Καλοκαίρι, δέχονται εκατοντάδες λουόμενους από Βροντάδο, Χίο καθώς και παραθεριστές, Έλληνες και ξένους.
Κρίνω σκόπιμο να υπενθυμίσω ότι, κάθετα προς την κύρια αυτήν οδική αρτηρία, τόσο από δυτικά της όσο και ανατολικά, “κουμπώνουν” και λειτουργούν άναρχα και άρα επικίνδυνα, αρκετοί δρόμοι και δρομίσκοι ενώ είναι εκατοντάδες έως και χιλιάδες οι πολίτες οι οποίοι, πεζή ή εποχούμενοι, διασχίζουν καθημερινά ολόκληρο αυτό το παραλιακό μέτωπο, θέτοντας σε σοβαρούς κινδύνους τη σωματική τους ακεραιότητα αλλά και την ίδια τη ζωή τους και τη ζωή τρίτων.
Δύο άλλα σοβαρά προβλήματα που καταγράφονται και αναδεικνύονται κατά καιρούς, ακόμη και δημοσιογραφικά, είναι αυτά που σχετίζονται με την έλλειψη αρκετών χώρων στάθμευσης επί του παραλιακού μετώπου αλλά και η ελλειπής σήμανση και ο ανεπαρκής φωτισμός της κύριας αυτής οδικής αρτηρίας.
Τέλος, ένα των πλέον σοβαρών προβλημάτων, είναι αυτό που παρατηρείται στις περιοχές Τάγματος, Βελονά και Παντελάκη κατά τις περιόδους της έντονης θαλασσοταραχής, οπότε, κατά το κοινώς λεγόμενο, “η θάλασσα βγαίνει ζωντανή στο δρόμο” σκορπώντας αμμοχάλικα και φύκια αυξάνοντας έτσι κατακόρυφα τους κινδύνους πρόκλησης σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων.
Η, ως άνω σύντομη περιγραφή, νομίζω ότι αναδεικνύει τα κύρια προβλήματα του παραλιακού μετώπου Δασκαλόπετρας-Αγ. Παρασκευής, αποδεικνύει την αναγκαιότητα παρεμβάσεων επ’ αυτού με στόχο την αισθητική αλλά κυρίως λειτουργική και χρηστική αναβάθμισή του χάρη των πολιτών (ντόπιων και μη), της ασφάλειάς τους και βεβαίως της καλύτερης ποιότητας ζωής.
Εξυπακούεται ότι, τα όποια έργα κριθούν ως αναγκαία, θα πρέπει να υπακούουν στη λογική του ΜΕΤΡΟΥ, να είναι προσαρμοσμένα στο ιδιαίτερο νησιωτικό περιβάλλον και να έχουν τεθεί έγκαιρα υπόψη των δημοτών υπέρ των οποίων πρέπει να αποβλέπει ο όποιος σχεδιασμός.
